Jakub Bednaruk beoordeelde Poolse volleybalsters in de Nations League van 2025. "Heeft hij de wedstrijd gezien?!"

Teammentaliteit - 10

Een ware achtbaan. In twee weken tijd verandert een team dat de weg kwijt was en laat in de set domme fouten maakte in een rots, vastbesloten om 22-22 te spelen en precies te weten wat te doen op cruciale momenten. Na het twintigste punt voelden ze zich gewoon thuis, languit op de bank, maar volledig gefocust op alles wat er op het veld gebeurde.

Zie ook: Wie is er voor Polen? Eindstand Nations League Herenvolleybal 2025

Een team dat niet in paniek raakte en vanaf het begin wist waarom ze naar China gingen, wat ze wilden bereiken en hoe. Nikola Grbić had altijd die uitstraling, die ik ontdekte nadat ik een seizoen met hem in dezelfde kleedkamer had doorgebracht. Hij straalde altijd professionaliteit, rust en perfectionisme uit. Geen poespas, geen onnodige acties, gewoon altijd recht op zijn doel af. Hij heeft zo'n team opgebouwd, en daarvoor krijgt hij van mij een 10, want teams nemen vaak de persoonlijkheid van de coach over. Ze kunnen wild en onvoorspelbaar zijn op het veld, waar we niet weten wat we kunnen verwachten – een mooie wedstrijd vol fantastische acties, of een complete ramp. Een team kan ook berekend zijn en overtuigd van zijn eigen waarde, net als Grbić.

Bovendien heeft een goede coach een beetje geluk nodig, en Nikola heeft dat, en zijn naam is Grzegorz Łomacz op de Olympische Spelen. Ik waardeer Nikola's vermogen om conclusies te trekken. Elke coach – vanaf Raul Lozano – heeft vroeg of laat een team verloren. Nou ja, behalve Ferdinando De Giorgi misschien, want die kreeg het helemaal niet. De spelers wisten wat ze zich konden veroorloven, grenzen werden in de loop der tijd overschreden en relaties veranderden, maar niet met Nikola. Niemand kan zich zelfverzekerd voelen, en iedereen moet altijd in een staat van verandering verkeren.

De hoektanden van een tegenstander uitslaan - 10

Elke speler en coach herhaalt de mantra: "Het belangrijkste is hoe we spelen en wat we met de bal doen." Maar zodra je dat doet, begin je ook met de tegenstander om te gaan wanneer de bal in hun kamp ligt. Ons team ging voor elke wedstrijd naar het net en vroeg: "Is hier een slimmerik?"

De Japanners hadden Rana Takahashi in het veld, de Brazilianen hadden Alana in het veld en de Italianen hadden Alessandro Michieletto in het veld. En wat? Onze schurken hadden een manier om met elk van deze schurken om te gaan, wat leidde tot de slechtste prestaties.

Problemen verbergen - 10

De kwartfinales en halve finales waren zonder Wilfredo Leon, en de finale zonder Kewin Sasak, met Tomasz Fornal geblesseerd. In theorie een aanzienlijk probleem voor het team, maar niet in dit geval. De beste teams kunnen hun problemen tijdens de wedstrijd verbergen, begraven en vergeten, zich concentreren op de positieve punten en winnen. Dit is het kenmerk van kampioenen, ongeacht de discipline, want iedereen komt problemen tegen, maar niet iedereen zal ze kunnen overwinnen.

Storm over archaïsche aanvalsstijl - 10, en het had er niet moeten zijn

"Archaïsche stijl" kan voor iedereen iets anders betekenen, en dat betekent niet dat zo'n stijl niet tot de overwinning leidt. Voor mij betekent eenvoud in aanvallend spel niet dat er geen sprake is van een gebrek aan tempo met een pip, want ik vond dat het tot dat element gereduceerd was. Voor mij betekent eenvoud in aanvallend spel niet dat je de hele set met voorsprong speelt, want zelfs de beste teams in de volleybalgeschiedenis speelden soms zo. Voor mij betekent eenvoud in aanvallend spel zeer voorspelbaar spel. Bijvoorbeeld: alleen tempo met een perfecte pass in het midden van het net. Vanuit ballen op drie meter, alleen links. Vanuit passes naar links of rechts, alleen een dropshot of alleen close passes. In de aanval, alleen spel met hoog risico, enzovoort. Dit is eenvoud in spel die je kunt winnen, wat we deden tegen Brazilië en wat we veranderden in de finale tegen Italië.

Je kunt met twee kleuren een mooi plaatje schilderen, net zoals je een rally in drie versnellingen kunt winnen, maar je kunt ook alle beschikbare kleuren en versnellingen gebruiken door een turbo toe te voegen. Ik begrijp dat dit het begin is van dit team, en om een huis er mooi uit te laten zien en een rallyauto vol vertrouwen vol gas door de bochten te laten gaan, heb je eerst een solide basis nodig en moet je leren rijden op een parkeerplaats.

Ik weet dat we onze tegenstanders kunnen domineren als het beste Brazilië met Giba, Dante en Ricardo, want ik zie geen plafond in dit team; de mogelijkheden zijn eindeloos. Dus ik snap al die ophef niet, waar, zoals ik zag, een paar ogenschijnlijk redelijke mensen bij betrokken waren, want het was simpel. We spelen simpel, maar tegen een betere tegenstander is dat misschien niet genoeg, dus speelden we veel interessanter en versloegen we Italië. Punt uit.

Helpen bij het team van Fefe De Giorgi - 1

In de prehistorie, dat wil zeggen, nog niet zo lang geleden, werden formaties op een stuk papier geschreven, beginnend met de spelverdeler. Daarom gebruiken we nog steeds de namen P1, P2, enzovoort, van palleggiatore, Italiaans voor spelverdeler. Dus nadat je het nummer van je spelverdeler hebt ingevoerd, ga je verder, maar meestal diagonaal. Dat wil zeggen: spelverdeler-aanvaller, ontvanger-ontvanger, en hetzelfde geldt voor de middenvelders. Soms gebeuren er fouten, zoals die van mij toen ik de verkeerde speler instelde in de wedstrijd Będzin-Warschau.

We zien dit wanneer een team, om een onbekende reden, een wissel doorvoert bij 0-0 omdat de stand simpelweg de verkeerde speler is. De Italiaanse assistent-coaches hebben niet de spelers verwisseld, maar hun posities op het veld. In plaats van een spelmaker-aanvaller hadden we een spelmaker-ontvanger en een ontvanger-aanvaller. In zo'n situatie heeft het team geen idee hoe ze zich moeten voorbereiden op een ontvangst, omdat ze zo'n situatie gewoon nog nooit hebben meegemaakt, maar goed, het gebeurt. Het vreemdste voor mij was dat De Giorgi zelf verstijfde en niet wist hoe hij het team moest helpen. Ze hadden twee snelle wissels kunnen doorvoeren om de formatie te corrigeren en "Gods manier" te spelen, wat natuurlijk zou hebben betekend dat de basisspelers moesten worden ingezet, maar dan was de orde op het veld tenminste hersteld.

Ik kan me zo'n fout in een competitiewedstrijd niet herinneren. Misschien jij wel? Het was een enorme teleurstelling voor de spelers, die, in plaats van na te denken over de volgende actie, juist nadachten over hoe ze de bal voor zich kregen en als onthoofde kippen in een achtertuin over het veld renden. Natuurlijk was het niet ons probleem, maar de Italiaanse technische staf had wel een grote invloed op het eindresultaat.

Decoratie organisatie - 3

Ik ben helemaal vóór het vinden van nieuwe oplossingen, maar ik hoop dat de VNL zich snel terugtrekt uit dit soort onderscheidingen. Het is goed dat we de meisjesonderscheiding in Łódź hebben gewonnen. Ik wil een podium zien, ik wil felicitaties zien voor alle drie de teams. Ik wil emotie, verdriet en vreugde zien, maar op een beschaafde manier.

De aanblik van de Italianen die onder hun bands zaten, had niets met fair play te maken, want het was geen teken van respect voor de verslagenen. Een 3 staat voor efficiëntie en organisatie, want het ging snel en zonder overbodige elementen. Lloyd Ball krijgt van mij een 10 voor het matchen van shirt en broek met de decoraties. Hij had na het feest gemakkelijk een bijl kunnen pakken en het bos in kunnen gaan om hout te hakken.

Zes finales - 1

De eerste dans is een prachtig moment voor elke kersverse bruid. De hele dansvloer is leeg, de jurk is prachtig, alle ogen zijn op haar gericht. Jullie weten dat toch wel, meiden? Stel je nu eens voor dat je maandag zo danst in een lege kamer, terwijl iedereen thuis zit met hoofdpijn van het afterparty. De zesde plaats en de MVP-prijs zijn een moment van stralende glorie. Ik heb dat nog nooit meegemaakt, en ik denk ook niet dat ik dat ooit zal meemaken, maar ik kan me dat heerlijke gevoel van "De beste... welkom op het podium" wel voorstellen. Nog een onderwerp voor VNL om over na te denken.

Mijn zes:

Giannelli speelde een geweldige wedstrijd, Cachopa speelde een geweldige wedstrijd en Komenda speelde er ook een, maar wel de belangrijkste, dus het kan niet anders dan dat onze quarterback wint.

Sasak haalde de finale niet, maar niemand anders in het toernooi kwam ook maar in de buurt van hem.

Michieletto en het duo Fornal-Semeniuk. Vanwege Tomeks blessure en Semens rol als invaller in de eerste twee wedstrijden, geef ik één prijs, die zij delen.

Kochanowski zonder twijfel, en Flavio en Kozamernik. Het is moeilijk voor me om er één te kiezen, maar ik denk dat ik de Sloveen nu naar de club zou brengen.

Libero Popiwczak, voor de finale.

Commando - 7

Een perfect voorbeeld van hoe een shirt van een nationale ploeg zwaarder weegt, zelfs op ervaren spelers. Een zekerheidje bij de club, een regelrechte slam dunk, maar bij de nationale ploeg leken zijn horizonnen zich te versmallen en speelde hij met een alibi, maar ik begrijp zijn reis dit nationale teamseizoen. Set na set, wedstrijd na wedstrijd, begint hij de ware Komenda te tonen, klaar om met aplomb de finale in te gaan en te laten zien wat hij kan.

In de laatste vier wedstrijden, waaronder de laatste in Gdansk tegen Frankrijk, hebben we aangevallen na positieve feedback van meer dan 70%. Hoewel dit misschien geen perfecte indicator is voor de kwaliteit van een spelmaker, geeft het de tegenstander wel een boodschap: "Als we de service niet binnen krijgen, verpletteren ze ons in de eerste actie." Ik zie hem groeien en ik zie aanzienlijke reserves, aangezien we elkaar al een tijdje kennen. Ik ben ervan overtuigd dat een finale als deze de last van zijn schouders zal halen en dat hij met een ontspannen houding het WK ingaat.

Sasak - 9

Twee fantastische wedstrijden en één slechte, maar niets dan lof over het hele toernooi. Ik heb geen idee wat er in Tsjechië is gebeurd. Misschien dumplings, misschien geroosterde siroop, misschien czesaksoep en een klein biertje, maar een andere speler is teruggekeerd naar Polen. Hij wint, en je weet niet welke oplossing hij zal kiezen. Een sterke overhand? Absoluut. Een tip-toe? Geen probleem. Een strakke diagonaal of een rechte lijn? noem maar op, je snapt het. Nog een voorbeeld van een speler die naar een lagere divisie gaat om voor minder geld te spelen, in plaats van op de bank te zitten bij een grote club voor twee keer zoveel.

Popiwczak - 8

Ik heb hem na Gdańsk een klap in zijn gezicht gegeven voor zijn "elektrische" spel op het veld, maar ik begrijp het volledig. Hij had jarenlang op zijn kans gewacht en stond te popelen om zich meteen te laten zien, wat hem niet hielp. Net als Komenda verbeterde hij van wedstrijd tot wedstrijd, om uiteindelijk in de finale zijn beste wedstrijd te spelen. Ik vond het mooi hoe hij zich gedurende het toernooi zelf verbeterde. In het begin incasseerde hij alleen wat hem werd voorgeschoteld, om later de shortcuts en conflictzones te gebruiken. Zijn verdediging was onberispelijk.

Bruidegom - 8

Fornal is zo iemand. Alle volleybalelementen, en alle goede. Hij serveert, en ik geef hem een 10 voor de WK-finale.

Semeniuk - 9

Ik vind het leuk als Grbić hem "De Machine" noemt, want hij is een echte Terminator en Robocop in één. Moet je in de basis starten, een shifter zijn, aan de ontvangende kant komen, blokkeren, plays maken, dichter bij of verder naar achteren bij de quarterback spelen? Geen probleem. Semen is er altijd. Een speler waar elk team en elke coach van droomt.

Leon - 5

Naast zijn vaardigheden is Leons mentaliteit wat ik het meest waardeer. Hij klaagt nooit, zoekt nooit naar rechte ballen. Hij is altijd gefocust op winnen. In het interview na de wedstrijd liet hij iets zien waar ik respect voor heb: "Kritiek drijft ons om beter te spelen", want ik zeg altijd: "De besten reageren op het veld." Hij speelde gewoon slecht in twee wedstrijden, maar solide in de finale. Stel je voor dat hij zijn turbo toevoegt aan dit team, dat in het hele toernooi nog geen set heeft verloren. Kniel, mensen.

Kochanowski - 9

De MVP, zonder twijfel. Grucha, Wronka en Kubi zaten samen met mij voor de tv en we zeiden allemaal: "Oh, dat draagt mijn schatje!" Hij was overal, altijd aanwezig en was waar hij moest zijn. Een fantastische speler.

Nowak - 5

Wronka en ik discussieerden tussen onze studies door over hoe we deze man moesten behandelen. Aan de ene kant zou ik hem na elke wedstrijd een 10 moeten geven, omdat hij theoretisch gezien niet zou moeten spelen, en hij staat in de top zes. Ik besloot hem gelijk te behandelen en hem te beoordelen zoals iedereen – uit respect. Ik wil hem niet als een jongen behandelen, maar als een man. Dit was niet zijn toernooi, maar ik zie hier absoluut geen probleem, en het kan me niet verbazen. Hij is tenslotte 20 jaar oud en speelt momenteel in de basisopstelling van het beste team ter wereld. Iedereen wil dat soort ervaring opdoen. Nu weet je hoe het is, dus ga vooral door. Ik duim voor je, want blijkbaar ben je een aardige vent.

Ga naar Polsatsport.pl